Wat kunnen we als kerkgemeenschappen betekenen voor jongeren die worstelen met mentale problemen? Meer dan we wellicht denken! En vooral door ‘gewoon’ te doen waar kerken goed in zijn: volhouden, hopen en liefhebben. Lees hier het artikel dat ik schreef voor Kontekstueel, tijdschrift voor gereformeerd belijden nú.
In 2018 deed ik, in samenwerking met de predikant, jeugdouderlingen en jongeren uit Sliedrecht, onderzoek naar hoe jongeren betrokken raken bij de preek. Nog steeds is dit onderwerp actueel. In het leertraject (S)preken voor jongeren: doe het samen van de Theologische Universiteit Utrecht komt dit onderzoek weer terug. Paulien Vervoorn – van Geloofwaardig Spreken – en ik trekken in dit traject een seizoen lang op met predikanten, (jeugd)werkers en andere voorgangers, zodat ze groeien in het betrekken van en aansluiten bij jongeren in de preek. Het onderzoek kun je in deze blog downloaden.
Hoop houden kan hard werken zijn. We leven in een tijd vol zorgen over de wereld waarin onze kinderen opgroeien, over mentale problemen van jongeren en de gevolgen van sociale media. Geen onterechte zorgen. Toch is hoop voorleven aan de volgende generatie juist nu onze opdracht. Hoe? Door samen met jongeren in te zetten op verbinding, het oefenen van aandacht en getuigen van de hoop die in ons is.
Hoe ben je kerk met jongeren als in de samenleving en voor ouders vrijwel alles belangrijker lijkt dan jeugdclub, catechisatie of de kerkdienst? Met die vraag begon de lezing van Andrew Root op maandag 4 november 2024. Hij was die dag hoofdspreker op een symposium georganiseerd door de Theologische Universiteit Utrecht. Ik was dagvoorzitter en schreef na afloop onderstaand verslag met zes lessen die in het symposium naar voren kwamen.
Jonathan Haidt roept met zijn bestseller ‘Generatie Angststoornis’ sterke reacties op. Dat is begrijpelijk, maar niet behulpzaam. Angst voor de smartphone en het verwoestende effect ervan op jongeren verlamt en brengt niet verder. Besteed meer aandacht aan de andere kant: bed jongeren in de geloofsgemeenschap in. Van generatie angststoornis naar generatie hoop.
Van generatie angststoornis naar generatie hoop Meer lezen »
Rust, ruimte voor gebrokenheid, verbondenheid met een groter verhaal, hoop én realiteitszin. Het zijn elementen waar veel mensen in onze samenleving naar snakken. Het zijn óók elementen die in de kerk te vinden zijn – dat is in ieder geval de bedoeling. Toch weten weinigen de weg naar de kerk te vinden. Dat is zonde! Tijd voor een heilzaam charme-offensief voor de kerk.
Als het om jongeren en preken gaat, kunnen we wel wat omdenkkracht gebruiken. Hoe kunnen we als predikanten, jongeren en gemeenteleden samen oefenen in het luisteren naar en houden van preken die ons in beweging zetten?
Waarom blijf ik betrokken bij de kerk? Wat maakt dat Jezus mij niet loslaat? Het antwoord is een verhaal van genade, liefde en aangebrande aardappels. Geen perfect plaatje, maar genoeg om te blijven.